Arkadaşlık ilişkilerim çocukluktan beri güzel giderdi. Aklım erip de insanların samimiyetini sorgular duruma gelmem ne zamandı hiç hatırlamıyorum bile. Belki ilkokul, belki ortaokul, lise ya da üniversite. Daha 4 5 yaşlarımdayken annem ikinci evliliğini yapmış ve mutlu bir ailemiz vardı. Çocuk aklı işte, üvey babamın cebinden habersiz şekilde para almıştım. Kötü bir şey olduğunu düşünmemiştim, istesem verirlerdi zaten. Parayı aldığım gün marketten bir sürü abur cubur almış, çok mutlu olmuştum. Akşamına da parayı benim aldığım anlaşıldı, inkar ettim almadım ben diye yalan söyledim. Annem beni o akşam dövmüştü, ama parayı aldığım için değil yalan söylediğim için. Yalan söylemenin ne kadar kötü bir şey olduğunu anlamıştım. Bilinçaltı denen mekan çok enteresan; kodları hemen alıyor. O günden sonra ise yalan söylersem ceza alırım, bu kötü bir şey diye inandım. Yüzüm kızarır, kulaklarım yanardı doğruyu söylemeyince. Ben böyle olduğum için diğer insanların da böyle
Merhaba Değerli İnsan Sayfama Hoş Geldin! Senden bir şey bulacaksın. Sayfamda Geçirdiğin Zamandan Keyif Almanı Dilerim.!!