Biz insanlar fazla beklenti geliştiriyoruz artık.
Mutlu olmak için çok fazla sebep istiyoruz, çok fazla şey talep ediyoruz...
Her şeyi istiyoruz, ama her şeyi.
Eski insanlar bu zamanda sahip olduğumuz imkanlara sahip değillerdi, buna rağmen mutlu hayatları vardı dersem bana güler misiniz ?
Henüz 30 yaşındayım ve çocukken daha mutluyduk diyebiliyorum. Şu anda benden bir beş yaş küçük olan kişilerin mutluluk sebepleri farklı ve bunu anlayamıyorum çoğu zaman.
Benden önceki nesillerin de benim neslimi ve benden sonrakileri anlamaları asla mümkün olmayacak..!
Gördüğüm bildiğim bana yeterdi, henüz betonla kaplanmamış bahçeler de evcilik oynayıp misafir gelecek diye telaşla çamurdan pasta hazırlarken çok mutluydum. O pastanın üzerine bir kaç dal parçasından yaptığım sahte mumları üflerken tuttuğum dilekler, kutladığımız sahte doğum günleri aklıma geldikçe gülümseme alır beni...
Yıllar sonra teknoloji gelişti, insanlık ilerliyor diye herkes seviniyor tabi... ne çamur içinde oynayan çocuk kaldı,ne hayal kurmayı bilen bir nesil...
Şimdiki trend çocuk dışarı çıkmasın hasta olur, üstü başı kirlenmesin aman....
Gelişen teknoloji bizlerden hayal gücümüzü aldı, neden hayal kuracaktık sahi.. TV denen kutudan yada son teknoloji telefonlardan, bilgisayarlardan aklına gelen her şeyle ilgili bilgiye zahmetsizce tek tuşla ulaşabiliyorken neden hayal kuralım ki..!!
Gördüğün duyduğun binlerce şeyden sonra ne hayal kurabilirsin ?
Düşündüm pek bir şey bulamadım. Umarım sizlerde durum daha iyidir..
İşin daha da içler acısı olmasının bir sebebi de hayallerin olduğu ve bunları büyük bir heyecan ile paylaştığın zaman insanların sana deli gözü ile bakması...
Öyle şey mi olur yaa lafını duyuyorsanız, teşekkür edip oradan uzaklaşın...
Çocukluk hayallerimin hepsini gerçekleştirebildim çok şükür 🙏🏻
Sonra başka hayal kurup kendime hedef koyamayınca mutsuz hissettiğimi farkettim.
Sebepsiz bir üzüntü,boşluk hissi, amaçsızlık, tatminsizlik, neden diye sorgulaman falan vs.
Basit dertler gibi görünebilir, hayatta daha büyük dertler var diyenler olacaktır. Ancak her insan ve her olay kendine has ve kendine göre sorunları var.
Karnını değil de ruhunu da doyurmalı insan.
Hayal kurabileceği kitaplar okumalı mesela, hayallerini yazmalı, ruhuna iyi gelen müzikler dinlemeli, daha fazla doğada bulunmalı, hayvanları sevmeli, insanları oldukları gibi kabul edebilmeli, yanında iyi hissettiği insanlarla vakit geçirmeli.
Mutluluk bu kadar basit aslında, hayal kurabilmek benim için mutluluk ve kurduğum hayallerin olacağına dair inancım umut veren bir şey, hayalimi yaşadığım da ise daha başka ne isterim 💜
Mutlu olmak için çok fazla sebep istiyoruz, çok fazla şey talep ediyoruz...
Her şeyi istiyoruz, ama her şeyi.
Eski insanlar bu zamanda sahip olduğumuz imkanlara sahip değillerdi, buna rağmen mutlu hayatları vardı dersem bana güler misiniz ?
Henüz 30 yaşındayım ve çocukken daha mutluyduk diyebiliyorum. Şu anda benden bir beş yaş küçük olan kişilerin mutluluk sebepleri farklı ve bunu anlayamıyorum çoğu zaman.
Benden önceki nesillerin de benim neslimi ve benden sonrakileri anlamaları asla mümkün olmayacak..!
Gördüğüm bildiğim bana yeterdi, henüz betonla kaplanmamış bahçeler de evcilik oynayıp misafir gelecek diye telaşla çamurdan pasta hazırlarken çok mutluydum. O pastanın üzerine bir kaç dal parçasından yaptığım sahte mumları üflerken tuttuğum dilekler, kutladığımız sahte doğum günleri aklıma geldikçe gülümseme alır beni...
Yıllar sonra teknoloji gelişti, insanlık ilerliyor diye herkes seviniyor tabi... ne çamur içinde oynayan çocuk kaldı,ne hayal kurmayı bilen bir nesil...
Şimdiki trend çocuk dışarı çıkmasın hasta olur, üstü başı kirlenmesin aman....
Gelişen teknoloji bizlerden hayal gücümüzü aldı, neden hayal kuracaktık sahi.. TV denen kutudan yada son teknoloji telefonlardan, bilgisayarlardan aklına gelen her şeyle ilgili bilgiye zahmetsizce tek tuşla ulaşabiliyorken neden hayal kuralım ki..!!
Gördüğün duyduğun binlerce şeyden sonra ne hayal kurabilirsin ?
Düşündüm pek bir şey bulamadım. Umarım sizlerde durum daha iyidir..
İşin daha da içler acısı olmasının bir sebebi de hayallerin olduğu ve bunları büyük bir heyecan ile paylaştığın zaman insanların sana deli gözü ile bakması...
Öyle şey mi olur yaa lafını duyuyorsanız, teşekkür edip oradan uzaklaşın...
Çocukluk hayallerimin hepsini gerçekleştirebildim çok şükür 🙏🏻
Sonra başka hayal kurup kendime hedef koyamayınca mutsuz hissettiğimi farkettim.
Sebepsiz bir üzüntü,boşluk hissi, amaçsızlık, tatminsizlik, neden diye sorgulaman falan vs.
Basit dertler gibi görünebilir, hayatta daha büyük dertler var diyenler olacaktır. Ancak her insan ve her olay kendine has ve kendine göre sorunları var.
Karnını değil de ruhunu da doyurmalı insan.
Hayal kurabileceği kitaplar okumalı mesela, hayallerini yazmalı, ruhuna iyi gelen müzikler dinlemeli, daha fazla doğada bulunmalı, hayvanları sevmeli, insanları oldukları gibi kabul edebilmeli, yanında iyi hissettiği insanlarla vakit geçirmeli.
Mutluluk bu kadar basit aslında, hayal kurabilmek benim için mutluluk ve kurduğum hayallerin olacağına dair inancım umut veren bir şey, hayalimi yaşadığım da ise daha başka ne isterim 💜
Yorumlar
Yorum Gönder